ویدئو و عکس

جوزف بازرالیان و همسرش هر دو ارمنی‌زاده‌ی آمریکایی‌اند. پدر و مادر آن‌ها نیز ارمنی و از بازماندگان نسل‌کشی ارامنه‌ بودند. در این سخنرانی، جوزف بازرالیان از تاریخچه‌‌‌ی به رسمیت شناختن اصطلاح نسل‌کشی در سازمان ملل متحد می‌گوید و تعریفی از واژه‌ی نسل‌کشی ارائه می‌دهد که عبارت است از هرگونه اقدام به قصد نابودی کل یا بخشی از یک ملیت، قوم، نژاد یا گروه دینی.

بازرالیان از سفری می‌گوید که در سال ۲۰۱۱ با همسرش به همراه یازده ارمنی ترتیب دادند تا با دیدار از ترکیه به ریشه‌های خود پی برند. در این سفر او به صومعه‌ها، کلیسا‌ها و شهرهای بازمانده‌ از آن دوران می‌رود و از تجربه‌ی این دیدار می‌گوید. بازرالیان معتقد است که امروز، پس از یک قرن، گفتمان انکار محور در برابر شواهد تاریخی و حقوقی رنگ می‌بازد. 

او و همسرش پس از این سفر، دیگر خشمی نسبت به این فاجعه در خود ندیدند زیرا با شناخت بیشتر کسانی که روزی آنجا می‌زیستند، آرامش پیدا کردند. او گفتارش را با نقل قولی از ویلیام سارویان به پایان می‌برد که این بخشی از آن است:

«...ادامه دهید و ببنید می‌توانید ارمنستان را نابود کنید؟ آن‌ها را بدون آب و نان روانه‌ی صحرا کنید، خانه‌ها و کلیساهایشان را بسوزانید، ببینید آیا دوباره نخواهند خندید؟ دعا و آواز نخواهند خواند؟ زیرا هر زمان که دو تن از ایشان هر کجای این دنیا یکدیگر را می‌بینند، ارمنستان جدیدی می‌سازند.»

* این ویدئو برگرفته از مجموعه سخنرانی‌های تدکس است.