این روزها برلین برای ما حال و هوای ایران را دارد؛ هر گوشهاش عدهای در حال آمادهسازی و تدارکات برای تجمع روز بعدش میباشند. عکسهای این ویدیو بخش کوچکی است از تجمعات کوچک و بزرگ در برلین طی سه ماه گذشته.
مجموعهی پیشِ رو عکسهایی است از پایتخت آلمان، برلین. شهری که این روزها در آن زندگی میکنم، بعد از جنگ جهانی دوم بخش وسیعی از این شهر تخریب شده و به همین دلیل برلین نسبت به دیگر پایتختهای اروپا چهرهی متفاوتی دارد؛ هم از لحاظ معماری و هم از لحاظ فرهنگی. من در این مجموعه تلاش میکنم تا چهرهی دیگری از زندگی را نشان بدهم، چیزی شبیه دهههای شصت و هفتاد میلادی.
آخرین روزهای سال ٢٠١۵ میلادی، حدود ٨٨٠ هزار پناهجو که اکثر آنها آوارگان جنگ سوریه بودند در آلمان درخواست پناهندگی دادند. حدود ١۵٠ هزار نفر از این پناهجویان افغانستانی بودند، بخش عمدهای از پناهجویان افغانستانی نه از افغانستان که از ایران به آلمان آمده بودند. آنها آوارهی کدام جنگ بودند؟
بازیگر و خوانندهی ایرانی-آلمانی، یاسمین طباطبایی، در گفتگو با شبنم طلوعی، از تجربیات کودکی در ایران تا امروز و زندگی حرفهایاش در آلمان میگوید.
من یکی از معدود بازماندگان کسانی هستم که تقریباً تا آخرین لحظهی پیش از آزادسازی آشوویتس در این اردوگاه بودم. انتقال ما از این اردوگاه یا به اصطلاح تخلیهی آن در ۱۸ ژانویه آغاز شد. ما در صفی ۶۰۰ نفری به راه افتادیم و در شش روز و نیمِ بعدی بیش از نیمی از همراهانم جان باختند. به احتمال قوی، من تا مراسم یادبود سال آینده زنده نخواهم ماند. این قانون طبیعت است. پس لطفاً ببخشید که احساساتی سخن خواهم گفت.
هانا آرنت را از مهمترین متفکران قرن بیستم به شمار میآورند. «هانا آرنت و قرن بیستم» عنوان نمایشگاهی در «موزهی تاریخ آلمان» در برلین است که آثار و افکار و زندگی هانا آرنت را در قالب عکس و فیلم و سند در معرض دید عموم گذاشته. هانا آرنت چرا هنوز مهم است و در زمانه و زمینهی ما چه جایگاهی دارد؟ به مناسبت نمایشگاه آرنت در برلین با کاظم کردوانی، جامعهشناس و نویسندهی ساکن برلین، گفتوگو کردهایم.