حالا هفتمین اردیبهشتی است که ناشران فارسی‌زبانِ خارج از ایران، هم‌زمان با «نمایشگاه کتاب تهران»، کتاب‌های ممنوع در آن شهر و نمایشگاه را شهر به شهر به دوش می‌کشند و به دست مخاطبان می‌رسانند.
عبدالرحیم جعفری بزرگ‌ترین انتشاراتی ایران و خاورمیانه را در سه دهه ایجاد کرد. بیش از ۲۸۰۰ عنوان کتاب منتشر کرد و ۱۵ فروشگاه داشت و حدود ۳۰۰ نفر نیز به‌طور مستقیم برایش کار می‌کردند. بیشتر از سه دهه نیز تلاش کرد تا امیرکبیر را دوباره به دست بیاورد اما نتوانست.
اعجوبه! آن‌قدر زندگی جالبی دارد که آدم می‌ماند از کجا شروع کند: از تأسیس انتشارات فرانکلین که معروف‌ترین کار اوست؛ از دایره‌المعارف فارسی که حاصل فکر و ابتکار او بود و واقعاً بعضی در نوسازی ایران سهم قابل‌ملاحظه‌ای دارند. سهم همایون صنعتی‌زاده در نوسازی ایران فراموش‌نشدنی است.
یک سالن کوچک با چند غرفه‌ی کتاب‌فروشی و ناشرانی که خودشان در غرفه‌ها کتاب می‌فروشند، «نمایشگاه کتاب تهران بدون سانسور» است که از چهار سال پیش هم‌زمان با نمایشگاه کتاب تهران در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا برگزار می‌شود. نمایشگاهی که می‌خواهد فرصتی برای نویسندگانی باشد که به دلیل سانسور، از ارائه‌ی آثارشان در بازار نشر داخل ایران محروم شده‌اند.
در زمانه‌اى كه اينترنت رقيب ناشران كتاب شده و شركت‌هاى انتشاراتی غول‌پيكر عرصه را بر شركت‌هاى كوچك تنگ می‌کنند، يك ناشر مستقل و نسبتاً كوچك در لندن موفقیت چشمگيرى داشته و جاى مهمى در بازار نشر انگليسى‌زبان به دست آورده است: «انتشارات وان‌ورلد» (sOneworld Publication) كه بانى و صاحبش ايرانى‌ست، و نامش نوين دوستدار.