از تهران شروع میکنیم؛ جایی در حوالی مرکز، در یک مکعبِ خالیمانده از ساختمانی، که در کنجی از اضلاعاش قهوهخانهی بیاسم و رسمی میزبان مردان خستهی شهر است. سلام میدهیم. قهوهچی به استقبالمان میآید و میز چوبی را با لُنگ قرمزش دستمال میکشد و بفرما میگوید.
کافه کتاب که مشتریانِ پروپا قرصی دارد ظاهراً با این ایده شکل گرفته که جایِ خالی کافههای روشنفکری گذشته را پر کند و بین کافه و کتاب ترکیبی ایجاد کند که هم پاتوقی باشد برای گفتگو بین روشنفکران و هم مکانی برای بازاریابی و فروش کتاب.
قهوهخانه یکی از مکانهای اجتماعی ترکیه است که از سالیان بسیار دور معمول بوده و هنوز هم در تمامی شهرها، روستاها و محلههای آن به حیات خود ادامه میدهد. مکانی که دقیقاً با همین نام و کارکرد در ایران هم وجود داشته اما...