از معانی گوناگون لیبرالیسم چه میدانیم؟ چرا بعضی از احزاب لیبرال خود را «چپ» یا «رادیکال» میخوانند؟ عنصر اصلی لیبرالیسم چیست؟ آیا لیبرالیسم رو به افول است؟
تصور رایج این است که محافظهکاری اجتماعی به سبب تأکید بر ارزشهای سنتی، دینی، و سیاسیِ محلی نه تنها با ارزشهای لیبرالی غربی در تضاد قرار دارد، بلکه ذاتاً با دموکراسی نیز ناسازگار است. ریچارد یانگز نشان میدهد دموکراسی میتواند نقطهی اشتراک لیبرالها و محافظهکاران باشد.
نویسنده کاستیهای شکلِ غربی دموکراسی را، به ویژه برای جهانِ غیرغربی، مطرح میکند و در ادامه تلاش جهانِ غیرغربی را برای خلقِ یک دموکراسی جدید بررسی میکند و به ضرورتها و چالشهای پیشِرو میپردازد. او آیندهی دموکراسی را در پیوند با لزومِ تنوعبخشی به مفهوم آن مورد تأمل قرار میدهد.
پیام یزدانجو در این مقاله به بررسی میراث نهرو، «معمار هند نوین»، میپردازد و نشان میدهد که چگونه سکولاریسم و مدرنیسمی که او برجای گذاشت در هزارتوی آشناسالاریِ میراثبران دستخوش دگرگونی و کژی شد.
جان گری، فیلسوف نامدار انگلیسی، نشان میدهد که وحشیگریها و اقدامات ویرانگرانهی داعش نمونههای مشابهی در قرون اخیر داشته است. به باور او، این بربریت تکرارشونده نشان از آن دارد که در سیاست، بر خلاف عرصهی دانش و فنآوری، نمیتوان از مدرنیزاسیون و پیشرفت خطی صحبت کرد.
آیا برای بنا کردن جامعهای «مطلوب» و عدالتمحور، باور به کرامت انسانی کافی است؟ جایگاه عشق و همدلی در سیاستهای لیبرال جامعه امروز کجاست؟ چه رابطهای میان عشق، عواطف و سیاست وجود دارد؟ نوسبام، فیلسوف آمریکایی، به این پرسشها میپردازد.