«وظیفهی نویسنده این است که حقیقتِ هولناک را بیان کند، و مسئولیتِ مدنیِ خواننده آن است که این حقیقت را بیاموزد. روگرداندن، چشم فروبستن و نادیده گرفتن، چیزی نیست جز اهانت به خاطرهی جانباختگان.» (واسیلی گروسمن، جهنم تِرِبلینکا، ۱۹۴۴).
این گزارش ویدیویی دربارهی زندگی هاگوپ مینتزوری، نویسندهی ارمنیتبار ترکیه، است که آثارش تصویر زنده و گویایی از زندگیِ ارمنیها، بهویژه روستانشینان ارمنی، در ترکیه ارائه میکند.
این قرن به خوشبینان به حقوق بشر روى خوشى نشان نداده است، سال ۲۰۲۲ نیز از این قاعده مستثنی نبود. بسیاری از دستاوردها در پذیرش و حمایت از حقوق جهانی که در سالهای پس از جنگ جهانی دوم و پس از جنگ سرد به دست آمده بود، متوقف شده یا از بین رفته است.
به مناسبت روز جهانی یادبود هولوکاست که هر سال در روز در ۲۷ ژانویه به یاد فاجعهی هولوکاست برگزار میشود.
گفتار این گزارش نقل قول از الی ویزل، نویسنده و متفکر یهودی و بازماندهی هولوکاست است.
در تابستان ۱۹۹۵، در بحبوحهی جنگهای داخلی یوگسلاوی، نیروهای نظامی صرب حملهی بزرگی به شهر مسلماننشین سربرنیتسا کردند و هزاران مرد و پسر نوجوان بوسنیائی را کشتند. سالها بعد، به ابتکار آیدا سهویک، هنرمند بوسنیائی، یادمان بینظیری برای قربانیان کشتار سربرنیتسا بر پا شد که این گزارش داستانش را شرح میدهد.
رسانههای دولتیِ روسیه از سالها پیش، و بهویژه پس از تهاجم به اوکراین، بهطور مداوم در برنامههایشان خواستار کشتار اوکراینیها، و محو اوکراین از روی نقشه شدهاند. آنها دائماً از اوکراینیها انسانیتزدایی میکنند، آنها را نازی و فاشیست میخوانند و میگویند که باید پاکسازی شوند.