از قبل میدانستم که باید به دنبال گور سفیدی بگردم که حفاظ و نرده دارد و عکسی هم بالایش است. اما با این نشانی به سنگ قبر سوختهای رسیدم، هاج و واج ماندم و با ناباوری نوشتههای قبر را که یک نفر با رنگ سفید مشخص کرده بود خواندم. درست آمده بودم، به مزار کاملاً سوختهای که در آن خبری از تصویر و ماهی سیاه کوچولویش نیست.
ما گزافهگویی میکنیم، دروغ میگوییم، مزخرف میگوییم، شوخی و مزاح میکنیم، رمان مینویسیم، استعاره به کار میبریم و کنایه و طنز. در تمام این موارد روشن است که ما واقعاً حقیقت را بر مبنای بهترین شواهد موجود، آنگونه که میدانیم، بیان نمیکنیم. اما تفاوتهای زیادی میان این پدیدهها وجود دارد.
آرونداتی روی، نویسندهی هندی و فعال سیاسی سرشناس، با رمان «خدای چیزهای کوچک» به شهرت رسیده و با مقالات خود در مورد اوضاع داخلی هند، مناقشههای فراوانی بر انگیخته است. روی در مصاحبه با مجلهی «اِل» از دغدغههای خود دربارهی ادبیات، سیاست، فمینیسم، و مُد میگوید.
کتابهای الیف شفق، نویسندهی ترکتبار، بیش از هر نویسندهی زن دیگری در ترکیه خواننده دارد. آثارش به 40 زبان ترجمه و به تازگی فارسیزبانان نیز از جمله با کتاب ملت عشق او آشنا شدهاند. در این گفتار او به ما میگوید زندگی در جوامع بیبهره از تنوع آرا یکی از بزرگترین خطرهای دنیای امروز است. به نظر او داستانها ورای پیلهی فرهنگی و هویتهای سیاسیمان ما را در سراسر گیتی به هم میپیوندد.