اشتیاق بیدر گینزبرگ در دفاع از حقوق برابر برای زنان، از تجربه‌ی زندگی خودش ریشه می‌گرفت. وقتی دانشگاه هاروارد بالأخره درهای دانشکده‌ی حقوق را به روی زنان هم باز کرد، بیدر گینزبرگ یکی از اولین زنانی بود که وارد دانشکده‌ی حقوق هاروارد شد. در دانشگاه همکلاسی‌های مرد، او و هشت زن دیگر دانشجوی حقوق را مسخره کرده و دست‌کم می‌گرفتند. بعد از فارغ‌التحصیلی، هیچ شرکت حقوقی حاضر به استخدام این زن کوچک‌اندام و جوان نبود؛ با این‌که او شاگرد اول کلاس خود شده بود.
در چند ماه اخیر شاهد موجی از دستگیری‌های فعالان مدنی در ایران بوده‌ایم. حدود یک ماه از دستگیری تعدادی از فعالان حقوق زنان، هدی عمید، نجمه واحدی و رضوانه محمدی می‌گذرد. چند روز قبل مریم آزاد نیز دستگیر شد. در این مدت فعالان مدنی تلاش کردند تا در مورد وضعیت نامشخص آنها، دسترسی نداشتن آنها به دادرسی عادلانه، طی نشدن روند حقوقی در مورد آنها از لحظه‌ی دستگیری و غیرقانونی بودن نگهداری آنها در زندان اطلاع‌رسانی و نسبت به این رفتار اعتراض کنند.
نسرین ستوده با اعتصاب غذای خود این بار وکالتِ عدالت را در ایران بر عهده گرفته است. دفاع از نسرین ستوده دیگر تنها دفاع از یک زن آزادی‌خواه ایرانی، یک وکیل شجاع دادگستری، یا حتی دفاع از همه‌ی متهمان سیاسی، مذهبی یا اقلیت‌ها و محرومانی نیست که او از آنها دفاع کرده بود. دفاع از نسرین ستوده، دفاع از بنیان‌های عدالت در جامعه‌ی ایرانی است.
یک سرِ قوانین در جهان اسلام به تونس می‌رسد که مهد «قوانین لیبرال» است و سرِ دیگر به عربستان سعودی که «سخت‌گیرانه‌ترین قرائت مذهبی» را دارد. فلسطین به عربستان نزدیک‌تر است. اما یک زن در فلسطین تمام قواعد بازی را بهم زد و قاضی دادگاه شرع شد.