ردپای نسرین ستوده در کنار لیست بی‌شمار محکومان امنیتی و هر کجا که نشانی از بی‌عدالتی است حک شده، از فعالان حقوق زنان و وکلای مدافع حقوق بشر گرفته تا کارگران، دختران خیابان انقلاب، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و کودکان محروم به اعدام.
نتیجه‌ی پژوهشی تازه نشان داد که زنانی که درباره‌ی موضوعات فن‌آوری، ریاضیات و مهندسی ویدئو تولید می‌کنند، با حجم بیشتری از نظراتی روبرویند که یا بی‌ربط به ویدئو است یا جنسی و جنسیت‌زده. پژوهش‌های دیگر نیز همه تأییدی است از خشونت گسترده علیه زنان در فضای مجازی.
نامه‌های نسرین ستوده نمونه‌ی مناسبی از نحوه‌ی گفت‌وگو با کودک فرد زندانی بدون نقض حقوق اوست. نسرین ستوده بدون حذف نقش مادری خود، از کودکان خود و حقوق‌شان صحبت می‌کند و البته کرامت انسانی و حقوق آن‌ها را نیز نقض نمی‌کند.
هرازچندگاهی حادثه‌ی تجاوز یا آزارجنسی در گوشه‌وکناری از کشور سرخط خبرها می‌شود. گزارش این گونه اخبار ملاحظات و ظرائفی می‌طلبد که غالباً مورد توجه روزنامه‌نگاران در رسانه‌های فارسی‌زبان نیست. این مقاله به مهم‌ترین اصول در پوشش و بازنشر اخبار آزار جنسی می‌پردازد.
لیو شیا، شاعر و عکاس چینی، بعد از هشت سال حبس در خانه‌ی خود، در این هفته آزاد شد و به آلمان رفت. او همسر لیو شیائوبو بود- نویسنده، منتقد و فعال حقوق بشر چینی، و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که پارسال درگذشت. شیائوبو در سال ۲۰۰۹ در چین به اتهام «تحریک برای براندازی نظام» به یازده سال حبس محکوم شده بود. دولت چین ادعا می‌کند او به نشر اکاذیب برای بی‌اعتبار کردن دولت چین اعتراف کرده بود.
مهر ماه سال ۱۳۹۳، کسی که هویتش تا امروز آشکار نشده به صورت مرضیه ابراهیمی، مامای بیمارستان که با حجابی متعارف پی جای پارک می‌گشت و شیشه‌ی ماشینش را پایین کشیده بود، اسید سولفوریک پاشید. مرضیه ابراهیمی آن وقت فقط بیست و پنج سال داشت. بنا به گزارشهای رسمی، جز او سه زن دیگر هم در همان روزها مورد حمله‌ی اسیدپاشی قرار گرفتند.
نسرین ستوده، در تمام سال‌هایی که از دور و نزدیک می‌شناسمش، نمادی از همان شجاعتی است که خودش می‌گوید مسری است. نمادی از زنان و مردانی که تهدید و احضار و بازداشت و شکنجه صدای حق‌طلبی‌شان را خاموش نمی‌کند و در کوره‌راه‌های سخت و تاریک پیش رو، یادمان می‌آورند که نترسیم و نگذاریم که صدای‌مان را در گلو خفه کنند.
در کشوری که وکالت جایگاه واقعی و حرفه‌ای خود را از دست داده است و در میان این تاریکیِ مستولی بر حرفه‌ی وکالت هنوز چند شمع فروزان هستند که وجودشان نوری بر ظلمت افکنده و مایه شرافت و مباهات این حرفه‌اند. به یقین یکی از برجسته‌ترین افراد این جمعِ قلیل، نسرین ستوده است.