وقفهی کنونی در آهنگ پرشتاب حملات تروریستی فرصت مناسبی را ایجاد کرده تا به آیندهی تروریسم بیندیشیم. تروریسم، به شکلهای گوناگون و تعاریف مختلف، یکی از ویژگیهای جوامع سازمانیافته از بدو پیدایش تاریخ مکتوب بوده است. اکنون پژوهشگران تروریسم باید به این پرسش مهم پاسخ دهند که این پدیده در آینده به چه شکلی درخواهد آمد .مدافعان تندرو محیط زیست دستِ بالا را خواهند داشت یا مخالفان افراطیِ صنعتیشدن فزاینده یا دینداران متعصب یا ایدئولوژی کمطرفداری که هنوز ظهور نکرده است؟
«هدف من از نوشتن این کتاب این بود که غذاهای ایرانی رو به اینور دنیا بشناسونم و زیباییهای ایران، مردم ایران، فرهنگ و غذای ایران رو اونجور که واقعاً هست نشون بدم، نه آنجور که اینجا توی رسانهها نشون میدن. میخواستم عشقم به غذای ایرانی، به کشورم، و به مردمم رو با بقیه در میون بگذارم.»
در سال 2017 جایزهی ادبی گُنکور به «راه و رسم زمانه» تعلق گرفت. این کتاب به مجموعهای از رویدادهای تاریخیِ منتهی به جنگ جهانی دوم میپردازد. سراسر کتاب سخن از کارهایی است که مایهی ننگ و آبروریزی است. این اثر رسالهای تاریخی با پیچوتابهای ادبی است و شیوهی گزینش واقعیتها به دست نویسنده حال و هوایی سورئالیستی به آن داده است.