در دوران اشغال فرانسه از سوی آلمان، دو درصد از مردم در «جنبش مقاومت» مشارکت داشتند، یک درصد با نازی‌ها همکاری می‌کردند، و دیگران سرشان به کار خودشان گرم بود و منتظر بودند تا آزادی از راه برسد. شما در آن شرایط چه انتخابی می‌کردید؟ مقاومت، همکاری، یا بی‌تفاوتی؟
امروزه، «مصر» کشوری با هویتی اسلامی را به ذهن متبادر می‌کند، و گاهی از اقلیت مسیحیان قبطی آن نیز حرفی به میان می‌آید. این ذهنیت اغلب با این فرضِ ناخودآگاه همراه است که، اگر یهودیانی هم در مصر وجود داشته باشند، تعداد آن‌ها بسیار اندک است. این ذهنیت درست و دقیق نیست.
موضع مصطفی کمال آتاتورک، بنیان‌گذار ترکیه‌ی مدرن، درباره‌ی نسل‌کشی ارامنه از موضوعات به شدت بحث‌انگیز است. بررسی آثار آتاتورک نشان می‌دهد که، اگرچه او این فاجعه را «عملی شرم‌آور» شمرده، با مطرح کردن خشونت ارامنه با ترک‌ها به عنوان سیاست نابودسازی و توحشی منحصر به فرد در تاریخ، در صدد کم‌اهمیت جلوه دادن آن نسل‌کشی است.
با گذشت بیش از یک قرن از نسل‌کشی ارامنه در ترکیه‌ی عثمانی، پژوهش‌های تاریخی و دانشگاهی پرتوهای تازه‌ای بر زوایای تاریک این فاجعه می‌اندازند. این مقاله، که به مناسب «روز یادبود نسل‌کشی ارامنه» (۲۴ آوریل) منتشر می‌شود، چهار کتاب کلیدی در این باره را مورد بررسی قرار می‌دهد.
آن‌چه می‌خوانید داستان کوتاهی درباره‌ی اثرات ویرانگر جنگ سوریه بر زندگی اهالی منطقه است. نویسنده‌ی آن، صلاح‌الدین دمیرتاش، حقوق‌دان و سیاست‌مدار کُرد و رهبر مشترک «حزب دموکراتیک خلق‌ها» در ترکیه است که، به دنبال بازداشت گسترده‌ی منتقدان اردوغان، رئیس جمهور کشور، به زندان افتاده است.
کتاب تازه‌ای که به شرح زندگی هیتلر از بدو تولد تا آغاز جنگ جهانی دوم اختصاص یافته اثری به شدت هشداردهنده است. این پژوهش نشان می‌دهد که چگونه هیتلر و نازی‌ها، با سوءاستفاده از سازوکارهای دموکراسی، دیکتاتوری مخوفی در آلمان به پا کردند و فاجعه‌ی جنگ جهانی دوم را رقم زدند.