در این پادکست مروری کرده‌ایم به ترانه‌های اعتراضی از جنبش «سبز» در سال ۱۳۸۸ تا خیزش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱. تلاش ما این است که بررسی کنیم چگونه موسیقی متن این اتفاقات اجتماعی همسو با خواست این کنش‌ها و واکنش‌ها تغییر کرده و به عنوان یک روش خلاقانه، بیانگر خواست مردمی این حرکت‌های اجتماعی بزرگ است.
امروز میدان موسیقی رپ میزبان نسل چهارم است. حالا که بیش از ۹۵ درصد مردم ایران به اینترنت دسترسی دارند، تعداد رپ‌کُن‌ها آنقدر زیاد است، و آنقدر از جانب جوانان شنیده می‌شوند که به‌هیچ‌وجه نمی‌توان انکارشان کرد. ما با نظر به چنین چشم‌اندازی در این پادکست در جستجوی پاسخ این پرسش هستیم: چرا رپ فارسی مهم است و باید به عنوان یکی از مهم‌ترین جریان‌های هنری و اجتماعی ایران آن را واکاوی کرد؟
ثمین باغچه‌بان وقتی در میانه‌ی دهه‌ی ۱۳۲۰ خورشیدی در کنسرواتوار آنکارا اِوْلین باغچه‌بان را دید، شاید نمی‌دانست که این آغاز ماجرایی پرفراز و نشیب با زنی است که با او شانه‌به‌شانه تا پایان عمرش زندگی و عاشقی می‌کند. اِولین دختر جوان اهل ترکیه که با سخت‌کوشی وارد این کنسرواتوار شده بود سودای فتح صحنه‌های اُپرا را داشت و تصور نمی‌کرد که سه دهه‌ی طلایی زندگی‌اش را در ایران سپری کند و خواسته و ناخواسته به یکی از زنان ممتاز تاریخ معاصر ایران بدل شود.
مهدی میثاقیه یکی از برجسته‌ترین و اثرگذارترین تهیه‌کنندگان سینمای ایران بود که پس از انقلاب به‌علت اعتقاد به آیین بهائی، چیزی جز زندان و انزوا نصیبش نشد. هرچند سی سال از درگذشت او می‌گذرد اما هنوز در برخی از مطبوعات ایران میراث هنری درخشانش را تخریب می‌کنند. برای مثال، روزنامه‌ی «کیهان» در ده سال گذشته، بیش از پنجاه یادداشت و مقاله و گزارش سرشار از تهمت و افترا علیه او منتشر کرده است.