شبی که خواب رابعه را دیدم هنوز به وضوح در یادم مانده است. از معدود خوابهای روشنی بود که در تمام این سالها دیده بودم. رابعه در راهروی تاریک مدرسهای که پیشتر در آن درس خوانده بودم ایستاده بود، پایین راهپلهها کنار پنجره با چراغی در دستش. نیمرخش به من بود. من از آن فاصلهی دور چهرهاش را نمیدیدم و هرچه پیشتر میرفتم او دورتر میشد و نور چراغش کمسوتر.
«جنسیت X، تجربهی زیست همجنسگرایان و ترنسجندرها در ایران» نام کتابیست از شادی امین که چند سال پیش در اروپا منتشر شد. با شادی امین دربارهی این کتاب و تجربهی خود او گفتگو کردهایم.
کشته شدن رومینای ۱۳ ساله به ضرب داس پدرش، بار دیگر به ما یادآوری کرد که مردان با تکیه بر مجوز قانونی دختران و همسرانشان را میکشند و ارادهای برای مجازات قاتلان و توقف این قتلها وجود ندارد.
ما هیچوقت صادقانه به صدمات ناشی از دو و نیم قرن بردهداری نپرداختهایم. بدترین پیامد بردهداریِ آمریکایی نه بردگیِ اجباری بلکه این پندار نادرست بود که سیاهپوستان به خوبیِ سفیدپوستان و با آنها برابر نیستند، به اندازهی آنها تکامل نیافتهاند، انسانیت، ارزش و استعدادهای کمتری دارند و به اندازهی سفیدپوستان لیاقت ندارند.
وقتی نتایج نظرسنجیِ اخیر دربارهی نگرش ایرانیان به مهاجران افغانستانی منتشر شد، دوستان و آشنایانِ بسیاری سخت متعجب و ناراحت شده بودند از اینکه کسانی هستند در نزدیکیشان که اینگونه میاندیشند. ۱۱۲۸ تهرانی در این نظرسنجی شرکت کرده بودند و تقریباً نیمی از آنها گفته بودند که سکونت افغانستانیها در تهران باید ممنوع شود یا اگر قرار است که در تهران زندگی کنند بهتر است در محلاتی جدا از ایرانیها اسکان داده شوند.
دوازده ژوئن روز جهانی منع کار کودک است. طبق آخرین آمار، 152 میلیون کودک کار در جهان وجود دارد که بیش از 90 درصد آنها در کشورهای در حال توسعه ساکن هستند. تخمینهای سازمان جهانی کار نشان میدهد که 62 میلیون کودک در منطقهی آسیا و پاسیفیک، حدود 72 میلیون نفر در آفریقا و بیش از ۱۷/۵ میلیون تن در آمریکای لاتین و حوزهی کارائیب مشغول به کارند.