توماج صالحی بخشی از هنری است که ارائه کرده. یعنی اگر مؤانست اخلاق و زیبایی‌شناسی را عامل اعتلای اثر هنری بدانیم، درهم‌تنیدگیِ زندگیِ سیاسیِ اخلاق‌مدارانه‌ی توماج با ایده‌هایی که در ترانه‌هایش مطرح شده‌اند، رویداد هنریِ چشمگیری را رقم می‌زند.
این روزها سالگرد تولد «هایده» است؛ او در بیست و یکم فروردین ۱۳۲۱ در خیابان عین‌الدوله در تهران به دنیا آمد و تنها ۴۷ سال زندگی کرد.
فریدون فروغی ستاره‌ای عصیانگر بود. ترکیب «ستاره بودن» و «عصیانگری»، حداقل در ایران، ترکیب ناهمگنی است.
در اواخر دهه‌ی ۱۳۳۰ و اوایل دهه‌ی ۱۳۴۰، گروه‌هایی در ایران شکل گرفتند که کارشان بازخوانی یا به‌اصطلاح «کاور کردن» موسیقی‌های پاپ، و به‌ویژه موسیقی راک اند رول انگلیسی، بود.
در این قسمت به دوران طلایی موسیقی پاپ ایرانی می‌پردازیم، یعنی دورانی که بستری محیا شد تا گوگوش، داریوش، فریدون فروغی، کوروش یغمایی، حسن شماعی‌زاده، واروژان، اسفندیار منفردزاده، ایرج جنتی‌عطایی و... جلوه کنند و آثاری به‌یاد ماندنی از خودشان به جای بگذارند.
در اپیزود دوم این پادکست زندگی هنری دلکش را مرور می‌کنیم که چگونه در دهه‌ی سی به عنوان ستاره‌ی بزرگی در موسیقی و همین‌طور سینما مطرح شد و به این بهانه اهمیتِ تصنیف در فیلم‌های فارسی در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ را بررسی می‌کنیم. هم‌چنین به ریشه‌های موسیقی پاپ فارسی ایران و سرآغازش در دهه‌های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ می‌پردازیم. این نوع از موسیقی در دهه‌ی ۱۳۵۰ شکوفا شد.