وقتی «گوستینوس آمبروزی» مجسمهساز نامدار پیکرهی فردوسی را در آنجا [رم] دید، شگفتزده شد و به یادگار نوشت: «دنیا بداند من خالق مجسمهی فردوسی ــ ابوالحسن صدیقی ــ را میکلآنژ ثانی شرق شناختم. میکلآنژ، بار دیگر در مشرق زمین متولد شده است.»
نخستین نمایشگاه دوسالانه در ایران که «بیینال تهران» نام گرفت در ۲۵ فروردین ۱۳۳۷ در کاخ ابیض برپا شد.
تئاتر فولکسبوهنه (Volksbühne) در برلین در هفتهی اول ماه دسامبر میزبان جشنوارهی سهروزهای بود با عنوان «سه روز تا رهایی» (Three Days to Liberation) که به مسائل زنان ایران، و بهویژه اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، میپرداخت.
گزارشی از میدان تحریر در قاهره، صحنهی اعتراضات مردمی در مصر که امروز بعد از گذشت دوازده سال از انقلاب بهار عربی، چهرهی آن کاملاً تغییر کرده است.
پائولا رگو یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان فیگوراتیو قرن بیستم است. آثار او را به علت کاوش عمیق و سرسختانه در مسائل مربوط به جنسیت، شورش و قدرت تحسین کردهاند.