.
در سالهای پایانی دههی 1990، جوانان ایسلندی در مصرف مواد مخدر و الکل و سیگار، از تمام کشورهای اروپایی پیشی گرفته بودند. این موضوع توجه مسئولان را جلب کرد و به دنبال راهی برای رفع معضلات ناشی از مصرف مواد مخدر و الکل برآمدند. درمانگران ایسلندی گفتند وقتی افراد به هروئین معتاد میشوند، چرا به ورزش و هنر معتاد نشوند؟ این جمله سرآغاز تحولی بنیادین در ایسلند شد.
.
هنگامی که در سال ۲۰۱۸ به ایسلند سفر کردم، «مجمع اقتصاد جهانی» این کشور را در ردهی نخست برابری جنسیتی در یک دههی اخیر جا داده بود. وقتی پای چنین افتخاری در میان است، معمولاً میگویند این کشور باید آرمانشهری فمینیستی برای زنان باشد. آنچه ناگفته میماند این است که این افتخار تا چه اندازه میتواند برای مردان نیز مفید باشد.