توماس میدلتون، نمایش‌نامه‌نویس عصر جاکوبین، مفهوم «سفیدپوست‌ها» را در ۲۹ اکتبر ۱۶۱۳ ابداع کرد، روزی که نمایش او به نام «پیروزی‌های حقیقت» برای نخستین بار اجرا شد. این لفظ نخست از زبان شخصیت یک پادشاه آفریقایی شنیده شد که در مقابل یک تماشاگر انگلیسی می‌گوید: «من شگفتیِ مجسم در این چهره‌ها را می‌بینم / چهره‌های این سفیدپوست‌ها، افکارشان، و زل زدن‌های عجیب‌شان را.»
تازه‌ترین رمان سلمان رشدی، «خانه‌ی گولدن‌ها»، که با آغاز به کار باراک اوباما به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز می‌شود و با انتخاب دونالد ترامپ برای تصدی این منصب به پایان می‌رسد، تصویری دقیق و گسترده از فضای نیویورک در این دوره است. رشدی از انگیزه‌های خود برای نوشتن این رمان و دیگر ماجراهای مهم زندگی‌اش می‌گوید.
نزدیک به دو قرن پیش، شاعر و متفکر بزرگ آلمانی، گوته در فکر ایجاد عرصه‌ای با عنوان «ادبیات جهانی» بود. گوته این عرصه را مجالی برای ارتباط ادبی و فرهنگی همه‌ی ملت‌های دنیا می‌دید. امروزه، با وجود جهانی شدن و در مواجهه با امواج ملی‌گرایی و تعصبات قومی، «ادبیات جهانی» در چه جایگاهی قرار دارد؟
روزی که با موگوروسی موتشومیِ کارتونیست دیدار کردم، یک دسته یادداشت به من داد و گفت: «با صدای بلند بخوان‌شان.» در حالی که در اتاق نشیمن کم‌نور آپارتمانش در نزدیکی کیپ تاون نشسته بود، گفت: «بیشتر کارها را خودت باید انجام بدهی، چون من واقعاً خودم نمی‌توانم نوشته‌هایم را بخوانم. واقعاً چشمم نمی‌بیند.»
می‌گویند هرچه در کشوری خودکامگی بیشتر باشد، مردم بیشتر صدایشان در می‌آید و در نتیجه ادبیات بهتری هم به بار می‌نشیند. اگر این تنها راه موجود بود، من حاضر بودم همه‌ی اعتبار ادبی‌ام را در این راه صرف کنم. اما چنین نیست، و به همین دلیل در طول زندگی‌ام پیوسته و سرسختانه نوشته‌ام.
لیلا سلیمانی، نویسنده‌ی مراکشی‌تبار فرانسه، در سال ۲۰۱۶ جایزه‌ی گنکور را برای دومین رمان‌اش «ترانه‌ی دل‌نشین» به دست آورد، رمانی که بیش از ۴۰۰ هزار نسخه از آن به فروش رفته و به ۳۷ زبان ترجمه شده است. سلیمانی در این گفت‌وگو، با توجه به کارنامه‌ی ادبی خود، از وضعیت زنان و مسائل جنسی در کشورهای مسلمان می‌گوید.
پنلوپه فیتزجرالد، نویسنده‌ی انگلیسی، تا مدت‌ها به نگارش زندگی‌نامه‌های مبتنی بر اسناد و مدارک مشغول بود. اما با رسیدن به درک تازه‌ای از تاریخ، به نوشتن رمان‌هایی روی آورد که، با وجود پرداختن به شخصیت‌ها و حوادث تاریخی، شکاف موجود بین مدارک عینی (مستندات) و خاطرات ذهنی (حافظه) را پر می‌کنند.
شاعر نامدار آلبانی، در گفت‌وگو با مترجم اشعارش به زبان‌های اسپانیایی و اسلواکی، درباره‌ی خاطرات خود از دوران کودکی، بزرگ شدن در دامان یک حکومت استبدادی، و تلاش برای کسب آزادی و رهایی از راه شعر نوشتن سخن می‌گوید.