میگفتند مخالفان نظام و مدعیان آزادی فتنهگرند. میگفتند آنها که خواهان کرامت و برابری هستند، در واقع شورش و اغتشاش را ترویج میکنند و در پی غارت شهروندان محترم و آزار اهل دین و ایمان هستند. میگفتند حرفهایشان توهینآمیز است و احساسات را جریحهدار میکند. میگفتند جامعه را تحریک میکنند و مقصرند اگر خشونت رخ دهد و جنگی درگیرد.
موضوع این کتاب، دوراندیشی است: این ایده که یکی از اولویتهای اخلاقیِ اصلیِ زمانهی ما بر جای نهادن تأثیری مثبت بر آیندهی بلندمدت است. دوراندیشی یعنی جدی گرفتن عظمت آینده، و اهمیت نقش خودمان در شکل دادن به آن. این کتاب حاصل بیش از یک دهه کارِ تماموقت است، که تقریباً دو سال از آن صرف راستیآزماییِ دادهها شده است.
آزادی بیان مهم است چون بدون آن مشارکت دموکراتیک اصیل شهروندان در جامعهشان ناممکن است و نیز مهم است چون بدون آن شهروندان قادر نخواهند بود بهصورت خودآیین و مستقل ارزشهای خود را در زندگی انتخاب کنند و بر اساس آن، حیات خویش را به پیش برند.
پس از دستگیری و تیرباران همکاران گیتی وحید در سال 1360 زندگی او و همسرش در گریزی ناخواسته از تعقیب کسانی که به دنبال دستگیری گیتی بودند به پنهان و پناه کشیده شد. این کتاب روایت فرهنگ وحید، همسر گیتی، از چهارماه زندگی مخفیانه و پر از ترس و اضطراب پیش از خروج آنها از ایران است.
در اواخر دوران قاجار، بهائیان مدارس مدرنی را بنا نهادند. شهرت این مدارس چنان فراگیر شد که خانوادههایی از پیشینههای دینی و طبقاتی گوناگون فرزندان خود را برای تحصیل به آن میفرستادند. نویسندهی این اثرِ پژوهشی کمنظیر با بررسی پیدایش، توسعه و تعطیلی این مدارس به نقش مهم بهائیان در نظام آموزشی ایران میپردازد.
ما در فرهنگی زندگی میکنیم که بر اساس رقابت شکل گرفته است. نظامهای اقتصادی، سیاسی، قانونی و سایر نهادها و روالهای اجتماعی در جوامع لیبرال غربی مبتنی بر رقابت و ستیزهجویی است. در کنار این فرهنگِ رقابت، فرهنگ اعتراض قراردارد. در پاسخ به مشکلات اجتماعی و زیستمحیطیِ ناشی از فرهنگ رقابت چه باید کرد؟