در سال ٢٠١٠ کتاب کوچکى منتشر شد که در مدتى کوتاه سه و نیم میلیون نسخه از آن به فروش رفت و حکم کتاب مقدس یا مانیفست جنبش «اشغال وال استریت» را پیدا کرد. آنچه میخوانید شرح حال نویسنده و ترجمهی متن این کتاب است.
کولیها همواره و از دیرباز در حال جابهجایی و مهاجرت به دنیاهای جدید بودند، و همین آوارگی موجب آمیزش آنها با فرهنگهای و ملیتهای دیگر شد و غنای منحصربهفردی به آنها بخشید که جاذبهای استثنائی برای هنرمندان اروپایی داشت. «موزهی ملی تاریخ مهاجرت» فرانسه با نمایش آثار تصویری و چیدمانهایی از هنرمندان و عکاسان برجسته به دنبال ثبت پویای این تاریخ در حال تکوین برای مخاطبان امروزی و نسلهای آینده است.
محمد قزوینی، پژوهشگر شهیر فرهنگ و تاریخ ایران، و سید حسن تقیزاده، ادیب و سیاستمدار صاحبنام، از روشنفکران ترقیخواهی بودند که با عبدالبهاء آشنایی و ارتباط داشتند و با او ملاقات کرده بودند. قزوینى ماجرای ملاقات خودش را در مجلهی «یادگار» شرح داد؛ به درخواست او، تقیزاده هم شرحى از ملاقات خود نوشت که در همان مجله به چاپ رسید.
در دوران اشغال فرانسه از سوی آلمان، دو درصد از مردم در «جنبش مقاومت» مشارکت داشتند، یک درصد با نازیها همکاری میکردند، و دیگران سرشان به کار خودشان گرم بود و منتظر بودند تا آزادی از راه برسد. شما در آن شرایط چه انتخابی میکردید؟ مقاومت، همکاری، یا بیتفاوتی؟
برخلاف تصور رایج، "بحران پناهندگی" ناشی از ورود صدها هزار نفر از خاورمیانه و آفریقا به اروپا نیست. این بحران، معلول نظام مهاجرتی اروپا است که بر اساس سلبِ عاملیت از پناهجو و نفی کرامت او بنا شده، نظامی که نه جزئی از راه حل بلکه خود بخشی از مشکل است.
این مقاله به بررسی دو کتابی اختصاص دارد که با ارائهی تحلیل مبسوطی از مطالعات موردی و تمرکز بر تحولات اخیر در اروپا نشان میدهند که بر خلاف تصور رایج و به رغم پیدایش هویتهای پساملی، ملت و ملیگرایی همچنان اهمیت دارند. به نظر نویسنده، به پژوهشهایی نیاز داریم که به معضلِ تعریفِ ملیت بپردازند.