به مناسبت روز جهانی نابودیِ کامل سلاحهای هستهای ــ پس از حادثهی چرنوبیل، سازمانهای بینالمللی هشدار پزشکان محلی دربارهی بروز «فاجعهی انسانی» را نادیده گرفتند تا بر رسواییِ ناشی از آزمایشهای هستهای غرب از دههی ۱۹۵۰ به بعد سرپوش بگذارند. کِیت براون در گفتوگو با آرو وِلمِت از تاریخ سرّیِ تشعشعات هستهای و اهمیت فاجعهی چرنوبیل در عصر تغییرات اقلیمی سخن میگوید.
به راحتی از یاد میبریم که همهپرسی خروج از اتحادیهی اروپا در فاصلهی روزهایی برگزار شد که تیم فوتبال بختبرگشتهی انگلستان به سرمربیگری روی هاجسون با تساوی بدون گل در برابر اسلواکی متوقف شد و با سرشکستگی از مسابقات یورو ۲۰۱۶ حذف شد...
پس از هر حملهی تروریستی، بیدرنگ میپرسیم چه کسی و چرا ممکن است چنین کاری بکند؟ وقتی پای دین در میان است پرسشها تشدید میشود. همیشه اوضاع بر همین منوال است، خواه مهاجمان اعضای داعش در حملات پاریس باشند یا...
در یک سال گذشته، زبالههای دنیا در سواحل جنوب شرقی آسیا روی هم تلنبار شده است. صندوقهای زبالههای بهدردنخورِ کشورهای غربی در بندرهای فیلیپین، اندونزی و ویتنام انباشته شده و ضایعات پلاستیکیِ واردشده از اروپا و آمریکا زبالهزارهای سمیِ وسیعی را در سراسر مالزی پدید آورده است.
در گفتوگو با دکتر سعید پیوندی، استاد جامعهشناسی دانشگاه لورن در فرانسه، از نقش رواداری دینی و دینستیزی در اروپا و علل مقاومت جوامع اسلامی در برابر سکولاریسم پرسیدهایم.
از یک دههی قبل که بحران مالی دهها کشور را در کام خود فرو برد، «جهانیشدن» به نوعی ناسزا تبدیل شد ــ به نوعی مرامِ لیبرالیسمِ بیاعتنا به اصول اخلاقی که افکار عمومیِ پوپولیستی علیه آن بسیج شده است. اما در کمال تعجب باید گفت که نظرسنجیِ جدید از ۲۳ کشور پرجمعیت دنیا نشان میدهد که نگرش مردم به این پدیدهی اقتصادی و اجتماعی که در ۳۰ سال گذشته به جهان شکل داده آکنده از تفاوتهای ظریف است.