لاینگ، روانکاو اسکاتلندی، در توصیف «دیوانگی» میگوید که دیوانگی سفری اکتشافی است که میتواند دری به ساحت بیکران ابرهشیاری یا ابرفرزانگی باز کند. به نظر لاینگ، هبوط به دیوانگی میتواند به جای درهم شکستن، به هشیاری، بیداری، یا جهش بینجامد.
اگر از سمت غرب و در خیابان کریمخان به سمت بوستان هنرمندان بروی، یعنی از بهترین سمت، نخست از خیابان حافظ میگذری و اسم او پیش از هر چیز خاطرت را معطر میکند. حافظ بهترین دروازهی نزدیک شدن به سرای هنر است.
«آزادی بیان» از اصلهای اساسی دموکراسی در دوران مدرن است. با این حال، امروزه بسیاری از مدافعان دموکراسی، به جای رعایت این اصل، بر محدود کردن آن تأکید میکنند. در مقابل، بسیاری دیگر از شهروندانِ دموکراسیها احترام گذاشتن به «آزادی بیان» به هر شکل و شیوهای را شرط برقراری دموکراسی میشمارند. هردو گروه به «آزادی بیان» اعتقاد دارند، و در عین حال برداشتهای آنها از این مفهوم ناهمساز به نظر میرسد.
اختراع اینترنت همان اثرات دوگانهای را به دنبال آورده است که سقراط به ابداع «نوشتار» در دوران باستان نسبت میداد. از جمله رهآوردهای مهم اینترنت امکان ذخیرهسازی نامحدود اطلاعات و خاطرات انسانی است، اما حافظهی اینترنتی اکنون جای حافظهی خود ما را گرفته است. چگونه میتوان از اثرات مثبت اینترنت بهره برد، و با اثرات منفی آن بر حافظهی انسانی مقابله کرد؟