نام قطاری که مهاجران آمریکای مرکزی و لاتین را به مرزهای ایالات متحدهی آمریکا میرساند «لا بستیا» یا «قطار مرگ» است.
«خانهی آبی» محل زندگی فریدا کالو و همسرش دیهگو ریورا در مکزیکوسیتی بود که امروز به عنوان موزهی فریدا شناخته میشود و ماهانه ۲۵ هزار علاقهمند را به خود جلب میکند. سپهر عاطفی در این گزارش به این مکان و زندگی پر فراز و نشیب فریدا و رابطهی او با دیهگو ریورا که خود نیز نقاش برجستهای بود، پرداخته است.
از سال ۲۰۰۶ تا کنون بیش از ۱۱۲ هزار نفر در مکزیک ناپدید شدهاند؛ اکثر ناپدیدشدگان به ایالتهای خالیسکو، تامائولیپاس، مکزیکو، وراکروز و نُئِوو لئون تعلق دارند.
وقتی کارمن آریستِگی، گویندهی اخبار، پس از افشای رسواییِ رئیس جمهور مکزیک در یک برنامهی زندهی رادیوییِ محبوب از کار اخراج شد، موجی از خشم و اعتراض کشور را فرا گرفت.
تنها چند دقیقه پس از ساعت ۷ صبح ۲۳ مارس ۲۰۱۷ میروسلاوا بریچ ولدوسیا، روزنامهنگار ۵۴ ساله و مادر سه فرزند، داشت با خودرو پسر ۱۴ سالهاش را به مدرسهای در شهر چیواوا در مکزیک میبرد که ناگهان مردی به سوی اتوموبیلش رفت و هشت گلوله به او شلیک کرد. بنا به گزارشها، پسرش زخمی نشد اما بریچ در مسیر بیمارستان درگذشت.
مکزیک شهرتی دیرین در پذیرش مقامات سیاسی مخلوع و مخالفان سیاسی دارد: لوئیس بونوئل، فیلمساز تبعیدیِ اسپانیایی، برادران کاسترو، ارنستو چه گوارا و محمد رضا پهلوی تنها چند نمونهی مشهور از این پناهجویاناند. اما همه فرجام خوشی نداشتند از جمله مهمترین پناهجوی مکزیک، لئون تروتسکی.